İnsanların belirgin bir özelliğini bu günkü yazıma konu olarak almak istedim.
Bu konu insanın tahammülsüzlüğüdür.
Mesela bebek yaşlardaki bir çocuğun elinden bir başka çocuğun oyuncağını almak istediğini düşünün.
Karşısındakinin gücünü falan hiç düşünmez.
Hemen tekme yumruk dalar.
Geri alır almaz bu ayrı konu.
Biraz daha büyüyünce kendisine yapılan saldırıları karşılama şekli biraz değişir.
Gücü yetmezse salya sümük annesine gider.
Veya arkadaşlarını toplar karşısındakine takım halinde saldırır.
Neden gene tahammülsüzlüktür ancak uygulamaya yavaş yavaş akıl girmiştir.
Benzer durumlar ömür boyu sürer gider.
Çok bilinen bir özdeyiş var.
” Bir insan sana eşek derse umursama , ama on kişi birden senin bir eşek olduğunu düşünüyorsa , git kendine bir semer al.” derler.
Alır mı?
Almaz
Yaşamdaki en büyük sıkıntı tam da budur.