Ülkede huzur kalmayınca gündelik hayatta da huzur ortadan kalkıyor.
İçimde huzur kalmadı dostlar.
Ezop demiş ki
” Huzur içinde yenen yavan ekmek, endişe içindeki ziyafetten iyidir.”
Ben bunun benzerini 1979 da yaşadım.
Daha çocuklarım ufacıktı.
Her gün bir çok vatandaşımız hayatını kaybediyordu.
Allahım sen çocuklarımı koru diye dua ediyordum.
Şimdi biri askerlik çağına gelmiş , diğeri orta irilikte iki erkek torunum var.
Durumun sakinleşmesine izin vermeyen olaylar ortada.
Pek bilinen bir deyiştir” Sobaya yakın duran üşümez…”
Ancak bu üşümeyenlerin olayları daha da germesine de bir anlam veremiyorum.
Herkes ateşe benzin dökmek için elinden geleni yapıyor.
Bir kızılderili söylemi ile yazımı noktalamak isterim.
” Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.”
Allah birilerine akıl fikir versin.