Bir hafta sonu bloğu yazayım da yalnız olan ve yalnız yaşayanlara moral olsun istedim.
Yahu ne kadar zormuş !
Hani bazen çok çocuklu aklı biraz karışık hanımların , eğer çocukları onları biraz da fazla üzüyor veya sıkıyorsa, gençlere , çocuğu olmayanlara veya ileri yaşlarda olup da herhangi nedenle tek yaşayan arkadaşlarına şöyle dediklerini duyarsınız
” Aman kardeş haline şükret , çocuğun varmı derdin var. Senin gibi olmak ne kadar iyi. İstediğin gibi yaşarsın , istediğin zaman yatar istediğin zaman kalkarsın. Turlara katılır hayatına renk katarsın.”
Acaba söyledikleri gerçekleri yansıtıyormu?
Başka bir ifade ile yalnızlık acaba özlenen bir olgumudur.
Kendi düşüncemi aktarmadan önce kimin olduğunu bilmediğim bir özlü sözden yola çıkmak istiyorum.
” Kalbin gerçek derin barışı ve tüm ruhun huzuru sadece yalnızlıkta bulunur.”
Buna katılırım
Ancak fikrim şudur ki o kalabalık ailesinden sıkıldığıni belirten ve tek yaşayanları gıpta dolu kelimeler ile yücelten o hanımefendinin sözlerinde kendi hayatından memnun olmadığı sonucunu kesinlikle çıkarmamak lazım.
Benzer bir davranışı eşimden görmüştüm.
Ne zaman , özellikle yurtdışına , yüksek kaliteli bir geziye gitsek , döndüğümüzde kimseye şuraya gittik şunları aldık, şöyle eğlendik diye hiç bir şey anlatmaz ve beni çok şaşırtırdı.
Gezmeye İstanbuldan Adapazarına gidenlerin dönüşünde ” İstanbulda da ıslama köfte var ama yerinde yemek bir başka oluyor” dediğini bilen biri olarak bu sessizliğe bir anlam veremezdim.
Sonra anladım ki böyle bir tura, öyle veya böyle nedenlerle , gidemeyecek olanları kırmak istemiyor.
Etrafınıza şöyle bir bakın hiç evlenmemiş veya eşini kaybetmiş bir hanıma düşüncesizce ” Koca dediğin böyle olur, en büyük koca benim koca ” diyen arkadaşların ne kadar çok olduğunu göreceksiniz.
Ben bu günkü bloğumu iyimserliği ön plana çıkaran yukarda işaret ettiğim düşüncesiz , biraz da bu insanların yanılgı içinde olduklarını anlatan bir çok özlü sözden biri ile sonlandırmak istiyorum.
Alın işte
“İyimserlik dinlerde olduğu gibi felsefede de gerçeklerin yerini almış temel bir yanılgıdır.
Yazımın başında yalnız olan ve yaşayanlara moral olacak bir blog yazmak istediğimi söylemiştim.
Baktım bunu tek başıma yapamıyorum.
Malüm hem yaşlıyım hem de otobüse koşamıyorum.
Ben de 11 Mart 1952 – 11 Mayıs 2001 tarihleri arasında yaşamış bir İngiliz mizahçı ve oyun yazarından yardım aldım.
Douglas Noel Adams şöyle diyor.
” Hep korkarız yalnızlıktan ama bil ki yalnızsan yalancı arkadaşların, iki yüzlü dostların ve çekip gidecek bir sevgilin olmaz. “
İşte böyle
Herkese iyi Pazarlar