Kalabalık

Yaklaşık 1.5 yıldır Tuzla Aydınlıda oturuyorum.

Problemli ayağımdaki  yürütecimi de çıkardım attım.

Neredeyse  2 km lik bir gezi alanım var.

Fazla açılmıyorum.

Çünkü bunun bir de dönüşü oluyor.

Hayatımdan da şikayetim yok.kalabalık

İki gün önce önümde bir araba durdu.

Bana Araç Muayene İstasyonunun nerede olduğunu sordu.

Tarif ettim.

Sonra anılarıma gittim.

1963 de Milli Takımla birlikte Sofya’ daydım.

Önümde bir araba durup  bir Bulgar vatandaş bana yol sormuştu.

Elimden geldiğince lenko, desto , bravo (  sol, sağ, doğru )  diye tarif etmiştim.

Daha sonra aynı durum Viyana’da ve Stockholm’ da başıma geldi.

Neden bilmem insanlar beni değişik algılıyorlar.

Sebebini ise dün Hastası Olunan Sözler arasında dolaşırken buldum.

Biri

” Yolda bir cigara yakmak canınız istese, kibritiniz de olmasa, gidip de kimden yakarsınız? bir yol sormanız lazım gelse, kime sorarsanız? bir kalabalığın toplandığı yerde, ne oldu acaba, diye kime dersiniz? ben öyle adamlardan biriyim. daha çok kendisinden cigara yakılabilen, yol sorulabilenlerden olduğum için hayatımdan memnun olduğum da olur, olmadığım da.”   demiş.

Her halde ben de böyle biriyim.

Hoşuma gitti yahu.

Şimdi  giyinip tekrar yollara çıkacağım.

Belki gene bana soru soran birileri çıkar.

Kimbilir

 

 

 

 

 

 

 

Yorum yapın