Patlak Davul, Mutluluk, Epikür

Bu gün konumuz sen, ben, o. Yani insanlar yani sizler, yani bizler.

İnsanların bir biri için ederleri nedir. İnsanlar zenginleşince mi değer kazanıyor yoksa dost davranınca mı. Dostlar kara günler içindir diye bir laf hep dudaklardadır, ak günlerde dost mu yoktur yoksa insan dost mu istemez.Mutlak mutluluk acaba varmıdır.

Şimdi bunlara adım adım cevap arayalım dersem sizlere haksızlık ederim. Beni ilk günden itibaren takip edenler bilirler, Minkeos olarak hiç bir zaman 2*2: 4 demedim. Sadece yol gösterdim.

Mesela zenginlik için şunu söylemek belki mümkün. ” Zengin olunmasa olur ancak olunsa daha iyi olur.

Şanssızlık, kadersizlik için hep söylenir.

“Fakir oynamaya çıkmış davul patlamış”

Siyaseti konuya ilave etmek için değil ancak sanatın savaştan daha önemli olduğuna vurgu yapmak açısından aşağıdaki tesbiti görüşlerinize sunarım.

” Monaconun Ulusal Orkestrası, ordusundan daha geniş bir kadroya sahiptir”.

Keşke dünyanın bütün ülkelerinde böyle olsa.

Gelelim mutluluğa. Neden herkes başarıya, kazanca,kısaca geleceğe yönelir de mutluluğa hiç önem vermez.

“Her insan mutlu olamaz… çünkü gereğinden fazla özler dünü, hak ettiğinden fazla düşünür yarını. vehiç hak etmediği kadar bilinçsizce yaşar bugünü.”

Belki size çok aykırı gelecek ama benim çok tuttuğum bir deyişi sizinle paylaşayım.

” Bilgisizlik mutluluktur.”

Son olarak da bir iki cümle dostlar için

Epikür diyor ki ” İnsan, dostlarının acılarına, onlarla bir olup ağlayıp sızlamakla değil, yardım ve bakım ile katılmalıdır.”

Ustaya katılmamak mümkün değil ancak öncelikle size kimin dost olduğunu belirlemek gerek.

Kimdir insana dost

” Dost dediğin ölüme gidiyoruz dendiğinde neden değil ne zaman diye sorandır”

Hepinize sevgi, sağlık ve mutlluk dolu bir hafta sonu dilerim.

Yorum yapın