Servet ve Yoksulluk

Geçenlerde bir milli maç oynadık.

Önemli bir maçtı .

Kazandık.bertrand russel 2

Seyircinin bir kısmı Dağ Başını Duman almış marşını söyledi.

Bir kısmı o marşı söyleyenlere yuh çekti.

Kaybettik.

Bu günkü yaşananlara belirli bir maddi çıkar  veya ikbal için karışanları , yönetenleri anlamak belki mümkün.

Bu konuda en çarpıcı tespit Terry Pratchett’ ten gelmiş.

“Yalnızca rüyalarımızda özgürüz. diğer zamanlarda maaşa ihtiyacımız var.” demiş Usta.

Ancak hiç bir çıkarı olmayan insanların kraldan fazla kralcı olarak olayların içinde olmasını nereye koyacağız.

Eski bir sporcu olarak benim kanaatim şudur.

Herkes bir takımı tutar ve hiç bir menfaati olmadan , hatta bilet alarak , para ödeyerek o takımın taraftarı olur.

Gündelik hayattaki sıkıntılarını  ve ezikliğini  bu taraftar kimliği ile aşmaya çalışır.

Kendi tuttuğu takımın en iyisi olduğunu , hakikatin bu olduğuna inanır.

Bu gün ülke insanımız tıpkı takım taraftarı gibi gibi davranıyor.

” İnsanlar, hakikati sadece kendilerinin bildiklerini sandıkları için birbirlerine zulmederler”  diyor 20. Yüzyılda yaşamış İngiliz Filozof Bertrand Russell.

Aklımızı başımıza almalıyız.

” Aklımız en büyük servetimizdir. ama yoksullukta ayıp değildir.” diyen Mark Twain’e bu gün pek itibar etmeyin.

Yoksulluktan kaçın.

En büyük servetinize sarılın.

 

 

 

 

 

Yorum yapın