” Herkes senin nasıl göründüğünü bilir ama çok az insan nasıl olduğunu hisseder. “ diyor Niccolò di Bernado dei Machiavelli.
Kendisi Floransa’ lı düşünür, şair ve oyun yazarı olup aynı zamanda İtalyan Rönesans hareketinin en önemli figürlerindendir.
Bu fikri zaman zaman ben de ön plana çıkarırım.
Tabii tarafsız olarak.
Bir insanın görünüşü genelde onun hakkında bir fikir verir.
Ancak bu profil her zaman tam doğruyu göstermez.
Bazı insanlar tutum ve davranışları ile insanlara olanı değil olması gerekeni gösterir.
İşin püf noktası tam da burasıdır.
Püf noktası lafı nereden çıkmış onu da sizlere aktarayım.
Çok eski zamanda bir varak ustası varmış.
Anlamı TDK’da şu şekilde tanımlanıyor: “Altın, gümüş veya başka madenler dövülerek oluşturulan ince, parlak yaprak, altın varak, gümüş varak”
Bu ustanın çırağı da onun yanında uzun zaman çalışmış ve her şeyi öğrendiğine inanmış.
Bir gün kendisinin de artık usta olduğunu ve ayrılmak istediğini açıklamış.
Ustası henüz hazır olmadığını işin püf noktası olduğunu anlatmış.
Çırak dinlememiş ve ayrılmış.
Varağı çok güzel ve çok ince yapabiliyor ancak kalıptan çıkaramıyormuş.
Tekrar ustasının yanına dönmüş ve çalışmaya devam etmiş.
Bir süre sonra ustası artık hazırsın demiş gel yanıma.
Varak imal edildikten sonra Usta kalıba yaklaşmış ve püf diye üflemiş .
Varak havalanmış ve kalıptan çıkmış .
İşin püf noktası budur demiş Usta.
Neyse
”Andre Gide’ e ait bir görüş
“Olmadığın biri olarak sevilmektense olduğun biri olarak nefret edilmek daha iyidir.”
Ancak bunu uygulayan hiç yok .
Ne duygu arenasında ne de siyasette.
” Kelebek bir zamanlar tırtıl olduğunu unutup durur.” der İsveçliler.
Gel de ülke siyasilerine bak ve İsveçlilere hak verme.
Galiba iş gene bizlere düşüyor.
Niccolò di Bernado dei Machiavelli’ nin dediği gibi.
Doğru hissetmek çok önemli.