Hep beni aşan konulara merakım vardır ya.
Bu gün gene birilerine ayar vermek amacım.
Anlatmak istediğim sevgi veya aşk içinde yaşanan küslükler.
Çok sert bir milletizdir.
Severken deli gibi sevdiğimizi söyleriz de en ufak bir problemde işi büyüttükçe büyütürüz.
Teşbihte hata olmaz derler ya.
Konu ile ilgisiz gibi görünen bir özelliğimi sizlere iletmek istiyorum.
Bizim yaşımızda olanlar hatırlar , çocukluğumuz tasarruf gerektiren yıllardı.
Rahmetli annem evdeki artık yünlerden bana hırka örerdi.
Benim gibi kalıplı , özellikle çok uzun kollu birine hırka örmek de pek kolay değildi.
Cüssemden dolayı benim hırkam en az üç renkli olurdu.
En kötü huyum da hırkanın bir yerinde ilmik atlamaktan dolayı bir küçük delik varsa , parmağımı oraya sokar deliği büyütürdüm.
Eşler de problemler yaşadıkça aynı davranışı sergiliyorlar.
Bazen daha da ileri gidiyorlar durum , ” Ne ölüme ne ölüne” , durumuna da gelebiliyor.
” Birbirimizi deli gibi seviyoruz ” diyen medya ünlüleri üç gün sonra “Beni taşıyamadı” lafını da rahatça söyleyebiliyorlar.
Ondan sonra sen yoluna ben yoluma.
Bunu yapmayın, beraberliğinizi sürdürmek için mücadele edin desem beni sallamazsınız bilirim.
Bari Özdemir Asaf” a kulak verin.
“bir anda her şeyden vazgeçip gitmek kolaydır nasılsa; ama marifet değil.
Aşk gitmekten vazgeçip sevmektir aslında.”