Yaşanan bunca üzüntü ve sıkıntıyı üzerimizden nasıl atacağız emin olun bilmiyorum.
İnsanlara ne moral verir deyince de aklıma evlilik ve mutluluktan başka bir şey de gelmiyor.
Bu iki kelimeyi bilerek yazdım.
Herkesin isteği önce evlenmek sonra mutlu olmak .
Peki evlenmeyip de birlikte olup mutlu olan yok mu?
Ya da hayatını evlenmeden sürdürmek isteyenler.
Olmaz olur mu.
Evlendirme programlarını düşünün.
Katılan hanımların çoğu eşini kaybeden kişiler.
Yani bir başka ifade ile kocadan maaş alanlar.
Bu kişilerin böyle bir programda tanışacağı insanla bir çay içtikten sonra maaşından vazgeçeceğini zanneden kaç kişi vardır?
Ayrıca, ekonomik şartlarında iyileşme sağlama amacı ile , hanımın babadan maaş almasını sağlamak için bu kadar ailenin boşanıp birlikte yaşadığı bilinirken.
Bu nedenle Sosyal Güvenlik Kurumları bu tip hülle boşanmalarını takip ediyor.
Evliliğe karşı olduğumu sanmayın ancak her okuduğum da güldüğüm bir tespit var.
“Eşlerden biri mutlu diğeri mutsuzsa ona evlilik denmez. Bir birlikteliğe evlilik denmesi için iki tarafın da mutsuz olması gerekir..”
Tabii ki bu işin esprisi.
Bence amaç mutluluktur.
Evlilik ise bu amaca hizmet eden bir vasıtadır.
Eğer mutluluğu sağlayamıyorsa ille de evlilik diye ayak diremenin de bir anlamı yok.
Bunu Gabriel Garcia Marquez’ de tespit etmiş.
”Aslında kötü insan yoktur hayatın hiçbir evresinde, her insan huzur verir; kimi geldiğinde, kimi gittiğinde.” demiş.
Bence önemli olan birlikte sürdürülecek iki kişilik hayattır.
Bunu eski yazılarımdan birinde Minkeos olarak şöyle tarif etmiştim.
” Sevgi,aşk ve mutluluk iki kişinin kendi mutfaklarında ellerindeki malzeme ile birlikte yaptıkları bir yemektir”
Bütün sevenlere afiyet olsun.