Kirpiler suda batmaz.
Bir timsahın gözlerinin arasındaki mesafe, ayaklarının büyüklüğüne eşittir.
Sadece dişi kanaryalar ötebilir.
Bazen kendimle iftihar ediyorum.
Bu kadar şeyi bildiğim için.
Ne de olsa insanın kültür seviyesini gösteriyor.
Bazen de düşünüyorum bunları bilsen ne olacak bilmesen ne olacak.
Timsahla göz göze gelip ayak ölçüsünü doğru tahmin edince boyum mu uzayacak?
Öten kanaryaya seni gidi seni dişi kanarya , seni gidi seni diyecek de değilim.
Herhalde suya düşen kirpi boğulmasın diye arkasından suya atlayacak halim de yok.
Ancak ülke insanının kalitesi ve yapısına bakınca da içim sıkılıyor.
İnsanların kültür ve birikimlerinin önemsenmediği , aynı düşünce yapısındaki kelle sayısının fazla olmasının bir üstünlük olduğu bir dönemden geçiyoruz.
Umutsuzluğa düşüyorum.
1908 – 1986 tarihleri arasında yaşamış bir Fransız yazar ve filozof olan Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir’ in bir tesbiti var .
” Yıllar bütün omuzlara aynı ağırlıkla çökmez” demiş.
Geleceğin benim omzuma çöktüğü gibi çökmediği tonlarca insan görüyorum.
Takılmışlar bir kafanın ardına.
Ancak hiç akıldan çıkarılmamalı.
” Nerede hep bir ağızdan türkü söylenirse,orada metin anlamsızdır. ”
Bu duruma gülmemek için çabalıyorum.
Çünkü o deyişi biliyorum.
” Ağlayana çare var da gülene çare kalmadı.”