Hep konumuz insan diyoruz ama insanı özümsemek de zor zanaat.
Bana hak vereceksiniz, çocuklarını çok iyi tanıdığını zanneden anne babalar bile bir gün çocuklarının kendilerine gösterdiği tepkiyi görünce şaşırır kalır ve düştükleri duruma hayretle bakarlar.
Hele evliliklerde bu durum ayan beyan ortaya çıkar.
Birlikte olan insanlar, özellikle evlenecek olanlar, birbirlerine olanı değil olması gerekeni göstermekte pek mahirlerdir.
Çok hamarat ve çalışkan olduğu sanılan nice gelin nikahtan sonra kıçını kaldırıp mutfağa gitmeye üşenir ama hiç bir diziyi kaçırmaz.
Buna mukabil tam bir efendi görünümlü , ailesine bağlı olacağı sanılan nice damatları da kahvede kağıttan, meyhanede bardaktan ayırmak çok zor olur.
Ben bu nedenle evlenmeye karar verenlerin , naçizane , müstakbel eşlerine değil onun anne ve babasına bakmalarını öneririm.
Damacana gibi annesi olan gelinlerin şimdi çok zarif endamlı olsalar da ilerde damacana olmasalar bile 5 lt. lik pet şişe haline gelecekleri bu günden bilinmelidir.
Çok açık fikirli olduğunu ifade eden kayınbabaların arabasına bakın. Vites koluna tesbih takıyorsa istikbalde seküler bir hayatın söz konusu olması mümkün değildir.
Tabiki ben satırlarımla yeni evlilere yokuş yapmak gibi bir arzum yok. Ancak bizim zamanımızda da ailelerin bazı sorunlar yaşadığını da belirtmeden geçmek istemem.
Benim çocukluğumda aile yapıları bugünden farklı idi .
Genellikle iki aile bir arada yaşardı.
Saygı ön planda idi.
Bu nedenle özellikle gelinler büyüklerin baskısı nedeni ile bunalırdı.
” Yeşil Pancurlu Ev Gürbüz Çocuklar ” o günün ailelerinden Türk sinemasına bir armağan olmuştur.
Kocasından gerekli sevgiyi bulamamış belki de ayrılığın eşiğine gelmiş gelinlerin söylemi ise
” Saçımı süpürge yaptım gene de yaranamadım ” dı.
Halbuki bir de bugüne bakın.
Öz kızlarını para ile satan babalar,
Senet ödenmezse geri alınan hanım kızlar,
Dayaktan ağzı burnuna dönmüş gelinler
Karıyı boşayıp kendisi başkası ile evlenen ancak kendi karısının yeni bir aile kurmasına ” Ben çocuklarımın anasını başka herife şaaptırmam” diyerek pompalıyla ortaya çıkan insanlık dışı yaratıklar.
Ve en önemlisi köpekleri salıp taşları bağlayanlara örnek olacak şekilde ” kocam beni öldürecek” diyerek kendilerine sığınan kadınları tehdit edenleri halletmek yerine kadınları Sığınmaevlerine yollayıp yeni kimlik vererek kendi İslami anlayışına uygun olarak erkekleri koruyan bir iktidar.
” Allah Canımı alsa da kurtulsam” diyen ülkemiz kadınlarının üzüntüsünü katiyyen içinde duymayıp ancak Mısırda ölen Esma için televizyon kameraları önünde ağlayan bir iktidar başı.
Baskılar nedeni ile bunalıp dünyaya bir daha gelirse şartlarının düzeleceğini düşünenlere ben bugünkü hayatlarına dayanmalarını öneririm.
Daha iyi günler önünde olacaktır.
Amerikalı Joe E. Lewis’ de benim gibi düşünüyor.
” İnsan dünyaya bir defa gelir. Adam gibi yaşarsa bir defa gelmek yeterlidir.”